Je hebt van die wedstrijden waarin de overwinning voor het grijpen ligt, maar dat de heldenrol in het jongensboek van de dag voor een speler van de tegenstander is. Blauw-Wit maakte het afgelopen zaterdag mee. In een tweede helft waar het heer en meester was tegen Volewijckers was het keeper Noël Reit die met een reeks aan goede reddingen een punt voor zijn ploeg veiligstelde.

Dat Blauw-Wit na rust de regie over de wedstrijd zou pakken, was gezien het spelbeeld voor rust onlogisch. Het eerste kwartier was voor Volewijckers. De balvaardige jongelingen speelden in hoog tempo en Blauw-Wit leek moeite te hebben om daar mee om te gaan. Dat het vervolgens ook last ondervond van moeizame eigen spelopbouw was het aanvullende ingrediënt voor een moeizaam openingsdeel. De openingsgoal voor Volewijckers na 17 minuten was niet meer dan verdiend. Na een groot misverstand in de Blauw-Witdefensie kon de linksbuiten van Volewijckers dankbaar gebruik maken. Zijn schuiver verdween achter Stan Luttikhuizen; 1-0. Blauw-Wit besloot het daarna over een andere boeg te gooien en werd wat opportunistischer in de spelopbouw en kwam daardoor in de wedstrijd zonder overdreven goed te voetballen. Het was met name de linkervleugel die voor gevaar zorgde. Na een mooie aanval bediende Leon Seitner Wouter Swart die met een schitterende Van Persie-zweefduik helaas net over kopte. Een aanval later kwam linksback Jeffrey Kat goed op. Hij hield overzicht en vond ook Wouter. Diens kap was de tegenstander te machtig en vriend en vijand was stomverbaasd dat de charge om Wouter af te stoppen niet met een penalty beloond werd door de zwak leidende scheidsrechter Mohan. 

In de rust werd het accent gelegd op twee dingen: het durven druk zetten en meer lef in de eigen spelopbouw. Beide accenten werden het hele tweede deel uitstekend uitgevoerd. Met Patrick Woode voor Abdullah Noeman bleek ook een extreem sterk wapen binnen de lijnen gekomen te zijn. Onze vleugelflitser was een plaag voor Volewijckers en ook met het drukzetten op de verdediging wist de thuisploeg zich geen raad. De verzorgde opbouw van voor de rust was volledig verdwenen en Blauw-Wit kreeg de overhand. In de 55e minuut leidde de zoveelste ingeving van Patrick tot een penalty nadat slechts de noodgreep hem tegen kon houden. De strafschop was vervolgens een prooi voor Wouter die met een fabelachtige Panenka de gelijkmaker scoorde. Niet veel later leek Patrick de verdiende 1-2 te maken. Zijn inzet leek in het doel te verdwijnen, maar werd op de kalklijn door de rechtsback weggewerkt. Vervolgens brak de heldenfase van Volewijckers-keeper Reit aan. Gesteund door een man meer situatie na een rode kaart aan Volewijckers-zijde trok Blauw-Wit alle registers open, maar wie er ook de trekker kon overhalen, het was Reit die de sterkste was. Toen zelfs in de 93e minuut een redding volgde op een inzet van dichtbij van de hardwerkende Thomas van Eig wist iedereen dat het 1-1 gelijkspel de afrondende passage van dit jongensboek was. 

Hoewel het gelijkspel wellicht voor teleurstelling zorgde her en der gezien de geweldige tweede helft, mag er na afgelopen zaterdag ook sprake zijn van trots. Op het eerste kwartier na zat Blauw-Wit in de wedstrijd en zorgde het voor een meer dan vermakelijke wedstrijd. Dit vertrouwen moet vastgehouden worden op weg naar de eerste zege van dit seizoen.